Amarant, znany również pod nazwą E123, jest barwnikiem spożywczym, który stosuje się w przemyśle spożywczym oraz kosmetycznym. Został odkryty w latach 30 XX wieku i był wykorzystywany powszechnie; obecnie jednak coraz częściej mówi się o jego szkodliwym działaniu. Zapoznaj się z poniższym artykułem i przekonaj się, jakie ma właściwości, zastosowanie i dlaczego warto unikać produktów, które zawierają go w składzie.
Amarant E123 – charakterystyka
Amarant E123 znany także pod nazwą czerwieni spożywczej 9 lub czerwieni kwasowej 27, to organiczny związek chemiczny, zaliczany do barwników azowych. Pozyskuje się go z ropy naftowej (dawniej z węgla) w wyniku syntezy chemicznej. Ma dobrą wytrzymałość na światło oraz wysokie temperatury (stabilny do 120 stopni Celsjusza). Amarant dobrze rozpuszcza się w roztworach wodnych, jednak słabo w etanolu.
E123 charakteryzuje się czerwono-niebieską, smołową barwą, jednak zmienia kolor w zetknięciu z kwasami owocowymi. Najczęściej wykorzystuje się go w postaci soli trójsodowej, która ma postać proszku.
Niegdyś amarant stosowany był powszechnie, obecnie, jednak kiedy więcej wiadomo o jego szkodliwości, stopniowo wycofuje się go z obiegu, Dopuszczalne dzienne spożycie E123 wynosi 0,5 mg/kg ciała.
Barwnik E123 – zastosowanie
Barwnik E123 wykorzystywany jest przede wszystkim w produktach spożywczych. Można znaleźć go m.in. w alkoholach (np. winach) oraz napojach bezalkoholowych. Amarant to także dodatek niektórych deserów jak galaretki, lody oraz ciasta. Nierzadko barwi się nim dżemy, marmolady i konfitury, głównie tych z czarnej porzeczki, dzięki czemu uzyskują głęboki, czerwony kolor. Amarant E123 to również dodatek kawiorów. Ponadto natniemy się na niego także w kaszach i płatkach zbożowych.
Amarant E123 wykorzystuje się nie tylko w przemyśle spożywczym; nierzadko stosuje się go do bawienia różnorodnych tkanin oraz papieru. Ponadto substancję można odnaleźć w niektórych kosmetykach; jest on odpowiedzialny za kolor cieni do powiek, różu oraz szminek.
Szkodliwość czerwieni spożywczej 9
O szkodliwości czerwieni spożywczej 9 mówi się coraz więcej. Niestety, udowodniono, że może on:
- nasilać objawy astmy;
- nasilać objawy atopowego zapalenia skóry;
- nasilać objawy alergii (nieżyt nosa, wysypka);
- uszkadzać nerki (powoduje odkładanie się wapnia w nerkach);
- uszkadzać wątrobę;
- nasilać objawy nietolerancji na salicylany;
- powodować bezpłodność;
- powodować uszkodzenie płodu (jeśli spożycie przez ciężarną jest zbyt duże);
- mieć potencjalne działanie rakotwórcze testy przeprowadzano obecnie na szczurach, jednak istnieje przypuszczenie, że skutki u ludzi są podobne.
Ze względu na swoją szkodliwość amarant E123 został zakazany w niektórych krajach. Wśród nich znajdują się Stany Zjednoczone, Norwegia, Rosja oraz Austria. W Polsce jednak nadal można natknąć się na produkty zawierające substancję. Chociaż dopuszczalne jest spożycie 0,5 mg/kg amarantu E123, radzi się, aby całkowicie unikać produktów, które go zawierają.
E123 – podsumowanie
Niektóre e-kody cieszą się wyjątkowo złą sławą. Amarant E123, chociaż ciągle jest stosowany w celu poprawy koloru żywności i kosmetyków, może mieć bardzo negatywny wpływ na zdrowie. W małych ilościach nie powinien wyrządzić większej szkody, jednak radzi się, aby zachować ostrożność przy spożywaniu produktów, które zawierają go w swoim składzie.
Zobacz także:
- E120 – popularny barwnik koszenila, kwas karminowy: zastosowanie, szkodliwość, dzienne spożycie. Czy ten składnik jest odpowiedni dla wegetarian i wegan?
- E129 – szkodliwa czerwień allura i jej zastosowanie
- E160a – barwnik spożywczy pochodzenia roślinnego. Czy jest całkowicie bezpieczny?
- E124, czyli czerwień koszenilowa: zastosowanie i wpływ na zdrowie
- E151 – czerń brylantowa. Czy ten barwnik spożywczy jest bezpieczny?